Ja, Hamlet
kandydat do nagrody Złotego Yoricka
reżyseria: Marek Kalita
Teatr im. Bogusławskiego w Kaliszu
Hamleta uważa się za arcydramat, dzieło o nieprzemijającej aktualności, oferujące każdej epoce możliwość własnego odczytania. Badacze tego utworu od wieków są zgodni co do tego, że nie ma jednego odczytania Hamleta. Wynika to zarówno z otwartej struktury dramatu, miejsc niedopowiedzianych przez autora, jak i bogactwa charakterów oraz uniwersalnych problemów wpisanych w fabułę dramatu. Recepcja Hamleta od chwili jego powstania jest zatem nieustającym dyskursem z dziełem na poziomie świadomości zbiorowej i indywidualnej, świadomości uniwersalnej i narodowej. Artystów teatru – reżyserów i aktorów – pociąga w Hamlecie jego tajemniczość i nieprzewidywalność. Podejmując się jego scenicznej realizacji, twórcy z góry pogodzić się muszą z aspektowym ujęciem dzieła, jego migotliwością, koniecznością wyrażenia podtekstów i tym, że są skazani na szukanie własnej interpretacji. Żaden z odwiecznych problemów – polityka, moralność, racja stanu, miłość, przemoc, więzy rodzinne, sens życia i cele ostateczne – nie został przez autora Hamleta ukazany jednoznacznie i Shakespeare nie dał na nie własnej odpowiedzi. Inscenizacji Hamleta w Teatrze im. W. Bogusławskiego w Kaliszu podjął się Marek Kalita, który sięgnął po przekład Stanisława Barańczaka, odczytując dramat w kontekście doświadczeń swojego pokolenia.
Teatr im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu
Kaliski Teatr, otwarty w 1936 roku, jako jeden z nielicznych w Polsce ma pełne prawo nosić imię Wojciecha Bogusławskiego. To właśnie do Kalisza latem 1800 roku zjechał on z trupą aktorską, dając kilkanaście przedstawień w „nędznej budzie” wypełnionej po brzegi publicznością. Dwustuletnia tradycja teatralna zobowiązuje kolejnych dyrektorów (wśród nich Iwo Gall, Izabela Cywińska, Andrzej Wanat) do niezwykłych wyzwań: aby połączyć szacunek dla teatru z nowoczesnymi teatralnymi trendami, tak by teatr był stale żywy i w pełni zadowalał swym repertuarem. W 1961 roku zainaugurowano Kaliskie Spotkania Teatralne, festiwal, który organizowany jest do dzisiaj.
Marek Kalita
Aktor teatralny i filmowy. Ukończył Wydział Aktorski Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie. Po szkole występował w Teatrze im. Jaracza w Łodzi i w Krakowie (najpierw w Teatrze STU, następnie w Teatrze Starym). Od 1999 roku związany był z TR Warszawa, a w 2008 roku przeszedł do zespołu warszawskiego Nowego Teatru, którego szefem artystycznym jest Krzysztof Warlikowski. Grał u A. Wajdy, J. Jarockiego, R. Zioło, K. Lupy, G. Jarzyny. Ostatnio powrócił także do reżyserii. Ostatnio Kalita powrócił także do reżyserii – Kalimorfa wg. J. Fawlesa, Widzialną ciemność W. Golding (2007), Fernando Krapp napisał do mnie ten list T. Dorsta (2008), Zbombardowani S. Kane (2009), Ja, Hamlet wg W. Szekspira (2010).
Reżyseria i scenografia: Marek Kalita
II scenograf: Jolanta Pawłowska
Kostiumy: Bogna Rząd
Muzyka: Daniel Bloom
Współpraca dramaturgiczna: Przemysław Rozenek
Światła: Piotr Pawlik
Układy szermiercze: Marian Gańcza, Saniwoj Król
Asystent reżysera: Agnieszka Kasprzak
Obsada: Izabella Beń, Agnieszka Dulęba-Kasza, Ewa Kibler, Bożena Rewelska, Michał Anioł, Zbigniew Antoniewicz, Michał Grzybowski, Dymitr Hołówko, Jacek Jackowicz, Remigiusz Jankowski, Wojciech Masacz, Dariusz Sosiński, Marcin Sosiński, Marcin Sztabiński / Szymon Mysłakowski, Michał Wierzbicki, Lech Wierzbowski, Artur Zawadzki
Premiera: Luty 2010
Sen nocy letniej
kandydat do nagrody Złotego Yoricka
reżyseria: Monika Pęcikiewicz
Teatr Polski we Wrocławiu
Twórcy przedstawienia przybliżają nowe formy życia wspólnotowego, włączając w to zarówno świat ludzki, jak i naturę. Idea spektaklu rodzi się z myśli Szekspira, że wszelkie relacje – miłosne, seksualne, wspólnotowe - mają charakter przypadkowy. W końcu to niezbyt przemyślane operacje na zmysłach i wyobraźni, dokonywane przez Oberona i Puka, prowokują dynamiczne metamorfozy w ateńskim lesie. W postindustrialnym i pozbawionym uczuć świecie partner w relacji staje się przedmiotem. W zapisanej przez Szekspira wizji wyraża sprzeciw wobec sentymentalizmu platońskiej wersji świata idei i miłości. Szekspir pokazuje fałsz tej koncepcji. Tworzy rzeczywistość snu, w której wszystko staje się możliwe, potencjalne, otwarte. Twórcy spektaklu kreując na scenie ten świat przypominający wnętrze kalejdoskopu posługują się techniką multimedialną i zaskakującym użyciem światła. Las w tej inscenizacji zastępowany jest planem filmowym, który spiętrza skomplikowane relacje między bohaterami nakładając na nie filtr kamery pośredniczącej w kontaktach postać – postać, aktor – aktor, aktor – postać, człowiek – postać, człowiek – aktor, człowiek – człowiek. I widz. Aktorzy grają aktorów, oglądamy realizację spektaklu, obserwujemy pracujących techników. Las jest tylko imitacją, filmową scenografią, technika zastąpiła już naturę.
„Ta premiera to absolutny sukces. Nie tylko widowiskowy, ale też psychologiczny. Ludzie powinni to zobaczyć. Przeżyć, poczuć na sobie, zetknąć się bliżej z własnym światem, zrozumieć ponadczasowość Szekspira.” (Karolina Obszyńska, Teatralia Wrocław, www.teatralia.com.pl)
Teatr Polski, Wrocław
Teatr rozpoczął swoją działalność 20 grudnia 1950 roku w wyremontowanym gmachu, który w latach 1906-1935 był sceną operetkową, a następnie służył niemieckiemu teatrowi dramatycznemu. Dyrektorami teatru byli m. in. Wilam Horzyca, Zygmunt Hübner czy Jerzy Grzegorzewski. W latach 90. Teatr Polski stał się centrum teatralnym do którego ściągali wielcy reżyserzy, a za nimi publiczność z całej Polski. W teatrze wrocławskim swój autorski teatr tworzył też Krystian Lupa.
Przekład: Stanisław Barańczak
Reżyseria: Monika Pęcikiewicz
Dramaturgia: Bartosz Frąckowiak
Scenografia: Mirek Kaczmarek feat. fellini
Kostiumy: Mirek Kaczmarek i Małgorzata Matera
reżyseria światła i wideo: Wojciech Prus
muzyka: Krzysztof Kaliski
Obsada: Tezeusz MICHAŁ CHOROSIŃSKI, Hipolita MARTA ZIĘBA, Lizander MARCIN CZARNIK/BŁAŻEJ MICHALSKI, Demetriusz MIROSŁAW HANISZEWSKI, Hermia ANNA ILCZUK, Helena DAGMARA MROWIEC, Oberon ADAM CYWKA, Tytania EWA SKIBIŃSKA, Puk MARCIN PEMPUŚ, Mikołaj Podszewka ADAM SZCZYSZCZAJ, Franciszek Piszczała MICHAŁ OPALIŃSKI, Piotr Kloc RAFAŁ KRONENBERGER
Premiera: 19 marca 2010
Więcej o teatrze w na stronie www.pomorzekultury.pl
