Świętojańskie wideo

Teatr na nowe czasy: Komuna//Warszawa, Paradise Now? Remix Living Theatre

Wiedżmin w Teatrze Muzycznym w Gdyni: fragment próby medialnej

Śpiewający Aktorzy 2017: Katarzyna Kurdej, Dziwny jest ten świat

Barbara Krafftówna W Gdańsku

Notre Dame de Paris w Teatrze Muzycznym w Gdyni: Czas katedr




Polecane

Jacek Sieradzki: Rezygnuję. Rozmowa z dyrektorem festiwalu R@Port

VI ranking aktorów Wielkiego Miasta

Kto wygrał, kto przegrał: teatry i festiwale. Podsumowanie roku teatralnego na Pomorzu cz.3

Nasyceni, poprawni, bezpieczni. Podsumowanie roku teatralnego 2014 na Pomorzu, cz.2

Podsumowanie roku teatralnego 2014 na Pomorzu, cz.1: Naj, naj, naj

Niedyskretny urok burżuazji. Po Tygodniu Flamandzkim

Na8-10Al6Si6O24S2-4 dobrze daje. Po perfomansie ‘Dialogi nie/przeprowadzone, listy nie/wysłane’

Panie Jacku, pan się obudzi. Zaczyna się X Festiwal Polskich Sztuk Współczesnych R@Port

Wideoklip - niepokorne dziecko kinematografii i telewizji. Wywiad z Yachem Paszkiewiczem

Empire feat. Renia Gosławska - No more tears

Na co czekają więźniowie ? Beckett w Zakładzie Karnym w Gdańsku-Przeróbce

Zmiany, zmiany, zmiany. Podsumowanie roku teatralnego 2012 na Pomorzu

Debata w sprawie sprofanowania Biblii przez Adama Darskiego (Nergala)

Jakie dziennikarstwo poświęcone kulturze w Trójmieście jest potrzebne ?

Dość opieszałości Poczty Polskiej. Czytajmy wiersze Jerzego Stachury!

Brygada Kryzys feat. Renia Gosławska & Marion Jamickson - Nie wierzę politykom

Monty Python w Gdyni już do obejrzenia!

Kinoteatr Diany Krall. "Glad Rag Doll" w Gdyni

Tylko u nas: Dlaczego Nergal może być skazany ? Pełny tekst orzeczenia Sądu Najwyższego

Obejrzyj "Schody gdyńskie"!

Piekło w Gdyni - pełna relacja

Pawana gdyńska. Recenzja nowej płyty No Limits

Kiedy u nas? Geoffrey Farmer i finansowanie sztuki

Wciąż jestem "Harda" - wywiad z bohaterką "Solidarności"

Wielka zadyma w Pruszczu Gdańskim

Podróż na krańce świata, czyli dokąd zmierza FETA ?

Co piłka nożna może mieć wspólnego ze sztuką ?

Eksperyment dokulturniający, czyli „Anioły w Ameryce” na festiwalu Open’er

Bjórowe obstrukcje językowe. Po premierze w Teatrze Gdynia Główna

Opublikowano: 21.07.2014r.

Dworcowy spektakl o biurowych uwikłaniach, czyli "Bjóro"w reżyserii Marcina Groty.

Bjórowe obstrukcje językowe

Katarzyna Wysocka

 

Marcin Grota, reżyser, scenarzysta i scenograf, przyznający się do pracy w biurze, zaprosił do swojego spektaklu troje aktorów, w tym dwoje z kilkuletnim przygotowaniem muzycznym i wokalnym (absolwenci Studium Wokalno-Aktorskiego w Gdyni), co w tym przypadku okazało się zabiegiem bardzo uzasadnionym i potrzebnym. Tekst pełen językowych "gierek", roszad i roszadek, nieustannie poddawany pointom, prowadzi aktorów, porządkuje ich ruch i zmierza do finalnego "pożarcia" przez szafę.

Zamysł Marcina Groty, aby spersonalizować przedmioty biurowe, powołując je do samoistnego życia, był interesujący. Uprawiana przy tym językowa łamigłówka skojarzeniowa, sugestywna, obrazotwórcza, choć przewidywalna, stanowi o wartości przedstawienia, które formalnie przypomina rozbudowany skecz estradowy, determinowany zmierzaniem do finału. Aktorzy wcielają się w "skórę" ryzy papieru, kosza, ściany, okna czy wieszaka, obwieszczając światu tajemnice biurowego pożycia przedmiotów i osób. Filozofia myślowa sprzętów to wynik biurowych uprzedzeń, nieporozumień, koleżeńskiej zawiści czy niepodzielnej władzy prezesa. Wszystko podporządkowane nieprzewidywalnej, konfabulowanej sile szefa, pana, który sam ostatecznie uzyskuje status poszkodowanego. Nikt nie jest pewny jutra, a dzisiaj wydaje się ciągiem traconych złudzeń. Niektóre osądy zastanawiają trafnością, choć w żaden sposób autor scenariusza nie rości sobie prawa, aby zmieniać rzecywistość. Analiza stanu, bez zagłębiania się w konkretne, możliwe sytuacje, dodaje tekstowi wymiar ponadczasowej przypowiastki. Całość pozostaje li tylko żartem scenicznym, miłą i wygodną dla wszystkich zabawą na słowa (choć drugiego dnia premierowego jedna z ważnych urzędniczek gdyńskich miała minę nietęgą, słuchając o kablach, układach i procesach psychicznych związanych z trwaniem w stanie urzędniczym).

Foto. B. Dobrowolski

Agata Mieniuk, Wojciech Jaworski i Bartłomiej Sudak sworzyli ciekawe trio, swobodnie brylując między wierszem i piosenką. Niewątpliwym atutem całości było przygotowanie wokalne aktorów i lekkie, przyjemne kompozycje Antoniego Wojnara. Widać wysiłki włożone w przygotowanie ruchu scenicznego, wpisanego w nieco sztuczną formę przedstawienia, co oznaczało granie grubą kreską i w dużym uproszczeniu.

Foto. B. Dobrowolski

"Bjóro" mogłoby być pokazywane uczniom szkoł podstawowych i gimnazjalnych właśnie przez wartość dodaną, jaką jest zabawa związkami frazeologicznymi. Uproszczenia choreograficzne, sposób podawania tekstu i bajkowa przewidywalność mogłaby być zrozumiała także przez młodszych odbiorców. Widz dorosły lekką rozrywkę bjórową powinien mieć okraszoną bardziej pogłębionymi treściowo scenami, rozbudowanymi o ciekawe interakcje, może przyprawione tzw pieprzem. Dla wyrosłych na wykwintnej rozrywce rodem z Przybory i Wasowskiego to za malo.

Galeria Wiesława Czerniawskiego

BjóroScenariusz, scenografia i reżyseria: Marcin Grota, obsada: Wojciech Jaworski, Agata Mieniuk, Bartłomiej Sudak, muzyka: Antoni Wojnar. Premiera 18.07.2014, czas trwania 60 min. bez przerwy.