Świętojańskie wideo

Teatr na nowe czasy: Komuna//Warszawa, Paradise Now? Remix Living Theatre

Wiedżmin w Teatrze Muzycznym w Gdyni: fragment próby medialnej

Śpiewający Aktorzy 2017: Katarzyna Kurdej, Dziwny jest ten świat

Barbara Krafftówna W Gdańsku

Notre Dame de Paris w Teatrze Muzycznym w Gdyni: Czas katedr




Polecane

Jacek Sieradzki: Rezygnuję. Rozmowa z dyrektorem festiwalu R@Port

VI ranking aktorów Wielkiego Miasta

Kto wygrał, kto przegrał: teatry i festiwale. Podsumowanie roku teatralnego na Pomorzu cz.3

Nasyceni, poprawni, bezpieczni. Podsumowanie roku teatralnego 2014 na Pomorzu, cz.2

Podsumowanie roku teatralnego 2014 na Pomorzu, cz.1: Naj, naj, naj

Niedyskretny urok burżuazji. Po Tygodniu Flamandzkim

Na8-10Al6Si6O24S2-4 dobrze daje. Po perfomansie ‘Dialogi nie/przeprowadzone, listy nie/wysłane’

Panie Jacku, pan się obudzi. Zaczyna się X Festiwal Polskich Sztuk Współczesnych R@Port

Wideoklip - niepokorne dziecko kinematografii i telewizji. Wywiad z Yachem Paszkiewiczem

Empire feat. Renia Gosławska - No more tears

Na co czekają więźniowie ? Beckett w Zakładzie Karnym w Gdańsku-Przeróbce

Zmiany, zmiany, zmiany. Podsumowanie roku teatralnego 2012 na Pomorzu

Debata w sprawie sprofanowania Biblii przez Adama Darskiego (Nergala)

Jakie dziennikarstwo poświęcone kulturze w Trójmieście jest potrzebne ?

Dość opieszałości Poczty Polskiej. Czytajmy wiersze Jerzego Stachury!

Brygada Kryzys feat. Renia Gosławska & Marion Jamickson - Nie wierzę politykom

Monty Python w Gdyni już do obejrzenia!

Kinoteatr Diany Krall. "Glad Rag Doll" w Gdyni

Tylko u nas: Dlaczego Nergal może być skazany ? Pełny tekst orzeczenia Sądu Najwyższego

Obejrzyj "Schody gdyńskie"!

Piekło w Gdyni - pełna relacja

Pawana gdyńska. Recenzja nowej płyty No Limits

Kiedy u nas? Geoffrey Farmer i finansowanie sztuki

Wciąż jestem "Harda" - wywiad z bohaterką "Solidarności"

Wielka zadyma w Pruszczu Gdańskim

Podróż na krańce świata, czyli dokąd zmierza FETA ?

Co piłka nożna może mieć wspólnego ze sztuką ?

Eksperyment dokulturniający, czyli „Anioły w Ameryce” na festiwalu Open’er

Demiurg uwikłany organicznie, czyli „Karakonia” w Teatrze Miniatura

Opublikowano: 20.11.2013r.

Poetycki świat miłośników twórczości Bruno Schulza.


„miasto nasze popadało

coraz bardziej w szarość zmierzchu

porastając na krawędziach liszajami cienia

ledwo zaczynał się poranek

dzień pochylał się powoli

w bursztynowe popołudnie

po czym w noc się zamieniał”

Pieśń III, Leszek Pietrowiak

Demiurg uwikłany organicznie, czyli „Karakonia”

Katarzyna Wysocka

Na dwa dni przed kolejną rocznicą śmierci (71.) autora „Sklepów cynamonowych” zespół Marcina Kulwasa pod artystyczną i sceniczną opieką Teatru Miniatura zaprezentował poetycko-muzyczną opowieść o osobliwym świecie wspomnień, magii, spersonalizowanych i ożywionych przedmiotów Bruno Schulza. Opowieść pełną kolorów, zapachów, postaci i cieni prowadziła śpiewająco Edyta Janusz-Ehrlich, która, jak wyznała, ma wrażenie, że Schulz ją wybrał, czyniąc spadkobierczynią swej „filozofii”.

„Karakonia. Pieśni według Schulza" na motywach „Sklepów cynamonowych” i w oparciu o teksty poetyckie Leszka Pietrowiaka (ze zbioru „Świat według Schulza”) zbudowana została z kilkuletnich doświadczeń koncertowych i po nagraniu płyty „Pieśni według Schulza”. Spektakl jest spełnieniem marzeń jego realizatorów o teatralizacji pieśni, dla których znakomitym uzupełnieniem stała się scenografia i w mniejszym stopniu ruch sceniczny w wykonaniu trzech aktorów Teatru Miniatura (Jakuba Ehrlicha, Piotra Srebrowskiego i Krystiana Wieczyńskiego). Monika Konczakowska, autorka urzekającej scenografii, pozwoliła sobie na puszczenie wodzów fantazji naznaczonej lękami i obsesjami polsko-żydowskiego pisarza. Pełnoprawnymi bohaterami stają się zatem szafa pełna szuflad, szufladek, zdjęć i materiałów, kukła, a właściwie karakon (choć i karakan pasuje, precyzyjnie konstruowany, poruszający się na kołach niczym na wózku), którym stał się ojciec – demiurg, o skrzydłach kondora. Scenografię tworzą również parawany pociągnięciami pędzla nawiązujące do apokaliptycznych wizji miasta i domu. Zapach unoszący się na początku spektaklu sugerował, że weszliśmy do świątyni zaczarowanej wyobraźnią. Ruchome maski brały udział w maskaradzie karakońskiej, podobnie jak wypluwane przez aktorów ciemne kule, początkowo wykorzystywane w niewinnej zabawie.

http://www.youtube.com/watch?v=y71Z4GQ6xgo

"Karakonia" w Teatrze Miniatura-fragment próby Jeżeli masz problem z "odpaleniem" filmu, kliknij tutaj.

Niedoskonały, bo karykaturalny, świat wspomnień i tęsknot zamknięty w szafie, z której wychodziły karakony, gnieździły się w niej, czyhały na okazję ożywienia materii, budował upiorne piękno Schulzowskie. Teksty Leszka Pietrowiaka niezwykle plastycznie odsłaniały zakamarki zaczarowanego świata Ulicy Krokodyli, który tętnił od istot o nienaturalnych kształtach, przedmiotów, których bezużyteczność nadawała im znaczenie, gdzie sztuczna powaga maski dochowywała tajemnicę, a z płynącego ulicą tłumu ludzi tylko co jakiś czas „wyłania się spojrzenie jakieś ciemne i żywe pod melonika cieniem”. Czas poddawany jest nieustannie próbie pamięci o fermentacji pragnień, powietrza, ciała.

Foto. P.Pędziszewski. Więcej zdjęć w galerii

Edyta Janusz-Ehrlich, współautorka scenariusza (z mężęm) i inscenizacji (pod opieką artystyczną Romualda Wiczy-Pokojskiego), która śpiewała do tej pory poezję Pietrowiaka w różnych przestrzeniach, chyba dopiero w Sali prób Teatru Miniatura mogła pozwolić sobie na rozsmakowanie się demiurgicznym pięknem prowadzenia opowieści. Niewinność świata i jednocześnie bezsilne pragnienie rozkoszowania się pięknem cieni podkreślone zostało kostiumem dziewczynki chodzącej w złoto-czerwonych szpilkach. Aktorka miała czas na powolne stawanie się opowieścią. Widzowie nieprzyzwyczajeni do przenikania ciszy i „dudnienia” słów powoli chłonęli z coraz większą uważnością poetycki przekaz Edyty Janusz-Ehrlich.

Marcin Kulwas wspólnie z kontrabasistą Jarosławem Stokowskim tworzyli muzycznie odrębną opowieść, wzmacniającą kruchą trwałość świata pisarza z Drohobycza. Kulwas precyzyjnie bawił się dźwiękiem, wydobywając poszczególne tony, frazy, akordy. Mimo że tylko w duecie z kontrabasem (skład ograniczony ze względów scenicznych), udało mu się wydobyć w kompozycjach lekkość i esencję iluzji zamkniętych w „udawanym życiu”.

Spektal wycisza, szuka sensów w lękach, usprawiedliwia poczucie strachu, dotyka niewinności i marzeń.

http://www.youtube.com/watch?v=wUmKZ284Ujw

Przed premierą: Karakonia w Teatrze Miniatura 1/3 Jeżeli masz problem z "odpaleniem" filmu, kliknij tutaj.

http://www.youtube.com/watch?v=rbzKfaa958c

Przed premierą: Karakonia w Teatrze Miniatura 2/3 Jeżeli masz problem z "odpaleniem" filmu, kliknij tutaj.

http://www.youtube.com/watch?v=9n8EBSsATW8

Przed premierą: Karakonia w Teatrze Miniatura 3/3 Jeżeli masz problem z "odpaleniem" filmu, kliknij tutaj.

Karakonia. Pieśni według Schulza na motywach „Sklepów cynamonowych" Bruno Schulza w oparciu o teksty poetyckie ze zbioru „Świat według Schulza" Leszka Pietrowiaka. Scenariusz: Edyta Janusz-Ehrlich, Jakub Ehrlich, inscenizacja: Edyta Janusz-Ehrlich, opieka reżyserska: Romuald Wicza-Pokojski, scenografia: Monika Konczakowska, muzyka: Marcin Kulwas, muzyka na żywo: Marcin Kulwas (gitara, loopy), Jarosław Stokowski (kontrabas), teksty piosenek: Leszek Pietrowiak. Obsada: Jakub Ehrlich, Edyta Janusz-Ehrlich, Piotr Srebrowski (gościnnie), Krystian Wieczyński (gościnnie). Premiera: 17.11.2013, czas trwania ok 70 min.